Jaap Esselink is manager Fittings and Spool department bij Future Pipe in Hardenberg. Hij is onder andere verantwoordelijk voor het complete reilen en zeilen op twee productieafdelingen binnen de pijpleidingenfabriek. Ook houdt hij zich bezig met personeelsbeleid en de begeleiding van leerlingen die binnenkomen via Stichting BONO. Hoe bevalt deze samenwerking met Stichting BONO en welk succesverhaal is hem het meest bijgebleven?
Grote vraag naar leerwerkplaatsen
Jaap: “Binnen Future Pipe houden we ons al heel wat jaren bezig met de begeleiding van leerlingen. Sinds een aantal jaar werken we daarbij samen met BONO. Om de leerlingen goed te kunnen begeleiden heb ik via Stichting BONO een begeleiderscursus gevolgd. Daarnaast ben ik ook praktijkonderwijs examinator.” Volgens Jaap is er nog steeds een grote vraag naar leerwerkplaatsen. “Je hoort tegenwoordig vaak dat de focus ligt op doorstuderen, maar er is een grote categorie mensen die tussen wal en schip valt. Zij willen het liefst zo snel mogelijk in de praktijk aan de slag. Stichting BONO maakt dit mogelijk door leerwerktrajecten aan te bieden bij bedrijven zoals wij en begeleidt de leerlingen van A tot Z om succeskansen te vergroten!”
E-learning als nieuw klassikaal onderwijs
Tegenwoordig zien de leer-werktrajecten er volgens Jaap heel anders uit dan vroeger. “Het theoriegedeelte is nu voornamelijk op basis van e-learning. De leerlingen gaan een bepaald aantal uren op jaarbasis naar school en volgen hun lessen op de PC. Op dat moment zijn er ook leraren beschikbaar die ze eventueel vragen kunnen stellen. De rest van de tijd werken ze hier op locatie.” Afhankelijk van het basisniveau van de leerling wordt er bepaald of ze een basisopleiding, A-opleiding of B-opleiding gaan volgen. “Hiervoor wordt vooraf een test afgenomen”, legt Jaap uit.
‘Appie’ als succesverhaal
Een succesverhaal dat Jaap is bijgebleven? “Dan denk ik toch wel meteen aan Said Ahmed Abdelwassie, door ons gewoon ‘Appie’ genoemd. Rudolf van Stichting BONO belde mij een paar jaar geleden of wij ook ruimte hadden voor een drietal statushouders. Ik heb meteen overlegd met onze teamleider Edwin; een rustige collega die heel geschikt is voor het begeleiden van leerlingen. Al snel was de keus gemaakt: dat gaan we doen! De eerste leerling is helaas al vrij snel afgehaakt. De tweede heeft de basisopleiding wel afgemaakt, maar had nogal een tenger postuur en een zwakke gezondheid; het werk was simpelweg te zwaar voor hem. De derde, Appie, werkt hier nog steeds; zijn verhaal vertel ik vaak aan mensen omdat het in mijn ogen een prachtig succesverhaal is!”
Even wennen..
Appie’s komst in de fabriek was voor Jaap en zijn collega’s een compleet nieuwe ervaring. “Als praktiserend moslim rolde hij regelmatig zijn kleedje uit om te bidden op een rustige plek; daar waren we hier in Hardenberg nog niet zo bekend mee!” vertelt Jaap. Volgens hem is het fantastisch om te zien hoe Appie zich in de afgelopen tijd heeft ontwikkeld. “Hij heeft een enorme drive om verder te komen en wil zijn gezin graag een goed leven bieden in Nederland. Juist die sterke drive en doorzettingsvermogen hebben er naar mijn mening voor gezorgd dat Appie zulke mooie resultaten heeft geboekt. Als je maar wil kun je heel ver komen! En ook belangrijk: hij had al snel een klik in de fabriek. Het is echt een grote familie; ze kunnen niet met en niet zonder elkaar. Appie ging daar meteen goed in mee!”
Intensief contact dankzij BONO
Volgens Jaap is met name het intensieve contact met de leerlingen iets wat de samenwerking met Stichting BONO zo prettig maakt. “We komen wel eens op bijeenkomsten met andere bedrijven en dan hoor je anderen zeggen dat ze zo weinig van de leerlingen horen en weinig meekrijgen van de voortgang etc. Dat herkennen wij helemaal niet. Bij BONO heb je de school, wij als werkgever en daar zit BONO als het ware tussen.”
Stok achter de deur
Gerrit Westerman is degene die vanuit BONO de scholieren begeleidt. Hij kijkt onder andere naar de voortgang, maar ook of alles loopt zoals het zou moeten lopen. Jaap legt uit: “Daardoor zitten we al snel 1 keer per 4-5 weken met de leerling en Gerrit bij elkaar om de voortgang te bespreken. Bovendien hebben we ook nog drie keer per jaar een evaluatie met Rudolf erbij. Die regelmatige contactmomenten hebben een belangrijk voordeel: je zit er veel meer bovenop en die jongens hebben een stok achter de deur!”
