Gerrit Westerman is praktijkbegeleider bij Stichting BONO, sinds 2014 begeleidt hij dagelijks tientallen leerlingen die een operator A- of B-opleiding volgen. Sharina Veldhuis is één van die leerlingen. Als allereerste vrouw bij Wavin Nederland kwam zij in het opleidingstraject terecht en ondertussen is zij al lang niet meer de enige dame op de fabrieksvloer. Welke persoonlijke ervaringen hebben Gerrit en Sharina met het leerwerktraject via Stichting BONO en wat vinden zij van de nauwe samenwerking tussen leerlingen en begeleiders?
Gegarandeerd een enthousiast verhaal
Vraag Gerrit en Sharina naar hun ervaringen met het leerwerktraject van Stichting BONO en je krijgt gegarandeerd een enthousiast verhaal te horen. Want zowel Gerrit als Sharina zitten helemaal op hun plek. Gerrit als opleidingsfunctionaris bij BONO, Sharina als mechanisch procesoperator in opleiding. Gerrit is, samen met Egbert Hutten, de praktijkbegeleider van Sharina op de werkvloer. Daarnaast volgt ze theorielessen aan het ROC van Twente in Hardenberg.
Over een andere boeg
Voor Sharina was deze opleiding in eerste instantie best een verrassende keuze. “Ik studeerde aanvankelijk Marketing in Leeuwarden, met een specialisatie in music management. Een aantal jaren geleden besloot ik echter terug te keren naar Hardenberg, waar ook de rest van mijn familie woont. Via een uitzendbureau kwam ik bij Wavin terecht en niet veel later kwam in contact met Stichting BONO om me aan te melden voor het leerwerktraject.”
Geen technische achtergrond, wél feeling voor techniek
Aanvankelijk was het niet Sharina zelf die op het idee kwam om zich aan te melden voor de opleiding. “Ik werkte zo’n half jaar hier in de ploeg toen ze tegen me zeiden: ‘lijkt het jou niet leuk om die opleiding te doen?’ Toen ik daarover ging nadenken leek het me wel wat. Het werk was leuk, ik had het naar m’n zin; dus waarom niet?” Een technische achtergrond had Sharina niet, al zat het er misschien toch van jongs af aan wel in. “Vanaf mijn vijfde heb ik op de crossmotor gereden en aan de motor gesleuteld met mijn vader; ik heb alleen nooit het idee gehad dat ik ook daadwerkelijk iets met techniek moest gaan doen.”
Compleet andere kijk op de zaak
Gerrit Westerman wist meteen dat hij het juiste vlees in de kuip had. “Het was bij Sharina meteen duidelijk dat zij de theorie met gemak aankon. Voor haar ligt de uitdaging meer in de praktijk, maar dat vormt met haar doorzettersmentaliteit geen enkel probleem.” Sharina was destijds de eerste vrouw die zich aanmeldde bij Wavin Nederland voor het opleidingsprogramma. Ondertussen zijn dat er heel wat meer. Gerrit: “Ik heb nu zo’n vijf dames die het opleidingstraject volgen. Ik vind het mooi om te zien dat ze een compleet andere kijk op de zaak hebben. Ze signaleren dingen in de fabriek waar ik de heren in al die jaren nog nooit over heb gehoord.”
Even doorbijten in het begin
Volgens Gerrit verschilt het enorm per leerling hoeveel contactmomenten er zijn en hoeveel begeleiding er nodig is. “In het begin is het nog een beetje aftasten. Sharina zat qua niveau meteen lekker in de opdrachten, maar er zijn ook leerlingen die je wat meer door de opleiding heen moet trekken. De opstart is vaak het moeilijkst, maar als ze er zo’n 1,5 werkboek op hebben zitten krijgen ze de smaak meestal wel te pakken.”
Goed onder de knie krijgen
Sharina volgt op dit moment de B-opleiding. Voor haar was dat een bewuste keuze. “Ik had aanvankelijk een C-niveau, maar ik heb ervoor gekozen om eerst B mee te pakken omdat ik de praktijk goed onder de knie wil krijgen.” Die praktijk blijkt soms best zwaar, gezien de fysieke aard van de werkzaamheden. Sharina: “Maar mijn tengere postuur helpt daarbij misschien ook niet altijd mee.” Gerrit vult aan: “Dat is de taak aan ons en aan Wavin. Wij moeten ervoor zorgen dat alle hulpmiddelen aanwezig zijn zodat íedereen in de fabriek zijn/haar werk goed kan doen.”
Regelmatig contact is fijn!
Hoe ervaren Gerrit en Sharina het nauwe contact tussen student en begeleider? Gerrit: “Normaal gesproken spreek ik elke leerling één keer in de drie weken. Als er iets is of als er problemen zijn dan spreek ik ze vaker. Het verschilt per leerling, maar over het algemeen is dit regelmatige contact heel zinvol; je merkte tijdens corona bijvoorbeeld dat het gebrek aan persoonlijk contact voor sommigen toch sneller vertraging oplevert.” Sharina: “Ik vind het heel fijn dat je zo vaak een contactmoment hebt. Ik zie Gerrit daardoor echt als een accountability-manager. Ik ben een druk persoon en haal me veel op de hals. De afspraken met Gerrit zorgen ervoor dat ik een stok achter de deur heb en dat ik weet dat ik vóór het volgende gesprek weer iets af moet hebben.”
De nodige offers brengen
De belangrijkste tip van Gerrit voor andere studenten die het leerwerktraject overwegen? “Ik stel altijd meteen de vraag: heb je ook een boel hobby’s? Zo ja: nou schrap ze maar. Het is een moeilijke opleiding en je moet er echt wel zo’n 10 uur studietijd voor vrijmaken. Sommige onderwerpen zijn bijna hbo-niveau, dus je moet een goede motivatie hebben en soms de nodige offers brengen. Als je daar tegen kunt, dan kun je op dit terrein een mooie toekomst tegemoet gaan!”
